Het bandwagon-effect (of conformiteitsdenken) is een denkfout, waarbij een mening eerder wordt geloofd naarmate er meer medestanders zijn voor die mening. Het doet mij altijd denken aan een LP van Elvis Presley: 50 million elvis fans can’t be wrong! Tegen de mening van zoveel mensen kun je niet ingaan.

Als veel mensen iets voor waar aannemen is het aantrekkelijk om het eens te zijn met die mensen. Het kan zijn dat je ergens bij wil horen of twijfelt aan jezelf als anderen al gekozen hebben. Pas trouwens op voor het Snob-effect: het er niet mee eens zijn, juist omdat zoveel mensen dit denken! Gemeenschappelijk is dat je niet meer denkt over het probleem en de oplossing. Met het Snob-effect heb je minder kansen dan met het bandwagon-effect. Bij het programma “Weekend-millionair” is het zelfs een van de hulplijnen: je kiest wat de meeste mensen in het publiek kiezen.
De denkfout wordt vaak ingezet door verkopers: “dit zijn de laatste exemplaren”! Of bij het boeken van hotelkamers: “dit hotel is net ook geboekt door 3 mensen voor je”. Je wordt aangezet tot haast en om niet te hoeven nadenken doe je maar wat iedereen deed. Of denk aan bitcoins: “John de Mol kocht ook bitcoins!”, wat overigens helemaal niet waar was. Hoewel de vraag is of de uiting over John de Mol misschien niet eerder autoriteitsbias is. Ik denk dat hier sprake is van de bandwagon vanwege het feit dat je meerdere reclames krijgt met daarin ook een onbeduidende buschauffeur, zanger Waylon, Gerard Joling en Jort Kelder. Dat zijn geen financiële whizzkids. Doel is jou te laten denken dat iedereen al gekozen heeft en jij de boot gaat missen.
Eén antwoord op “Bandwagon effect”