Het Dunning-Krugereffect is een denkfout van incompetente mensen, die leidt tot zelfoverschatting. Het komt er op neer dat mensen die bovengemiddeld intelligent zijn goed weten wat ze niet weten. Ze spreken dus met mitsen en maren en voorbehouden. Daardoor worden ze gezien als twijfelaars. Denk aan wetenschappers over COVID-19. Daar tegenover staan mensen die juist heel stellig zijn, terwijl ze helemaal geen viroloog of epidemoloog zijn.
Dunning en Kruger ontdekten dat incompetente mensen de neiging hebben hun eigen kunnen te overschatten op drie punten: 1) ze overschatten hun eigen vaardigheden, bijvoorbeeld doordat ze uren op internet over het onderwerp gelezen hebben. Vaak vanuit een voorkeur voor bevestiging van hun eigen theorie; 2) ze herkennen die vaardigheden niet in anderen, bijvoorbeeld omdat die zo weinig overtuigend overkomen; 3) ze hebben geen idee van hun tekortkomingen, bijvoorbeeld omdat ze door hun stellige uitingen steeds meer volgelingen krijgen.
Wiskundige en filosoof Betrand Russel merkte in 1933 al op: “In de wereld van vandaag lopen de domkoppen over van zelfverzekerdheid, terwijl de slimmeriken een en al twijfel zijn“.
Je moet dus niet alleen opletten dat je zelf onderzoekt wat je niet weet, maar ook dat je anderen die zeer stellig zijn wat minder en twijfelaars wat meer serieus neemt.