In deze tijden van nieuwsvoorziening op basis van je voorkeuren is het goed aandacht te geven op de denkfout van confirmation bias, de voorkeur voor bevestiging. We hebben allemaal de neiging die dingen te zien die onze mening bevestigen. Vind je meneer A. dom, dan zal je wat hij zegt vooral zien als voorbeelden van stommiteit. Heb je een Apple gekocht, dan hoor je vooral graag de mensen die dat een goede koop vonden. Als jij een vermoeden hebt dat je buurman zijn kinderen slaat, dan ga je rond vragen in de buurt of anderen dat ook denken. Iedereen die het denkt geeft jou de bevestiging dat de buurman niet deugt. In plaats van je eigen theorie ontkrachten, zul je juist op zoek gaan naar bevestiging van die theorie.
Dokters en politiemensen moeten altijd oppassen voor deze fout. Als je eenmaal hebt bedacht dat iemand een MS heeft, zie je er steeds bevestiging in, zo was er een vrouw die pas geholpen kon worden nadat de arts MS had verworpen en zag dat het de ziekte van Lyme was. De arts zocht steeds wat overeenkwam met MS. Politiemensen die een dader denken te hebben, gaan ontlastend bewijs negeren, want ze zoeken naar de bewijzen die bevestigen dat hun verdachte de dader is.
Er zijn zelfs voorbeelden van proeven waarbij studenten onderzoeken zien rond de werkzaamheid van de doodstraf. Ook al zagen ze hetzelfde onderzoek, voor- én tegenstanders zagen in het onderzoek de bevestiging van hun eigen mening.
De enige remedie? Zoek naar ontkrachting van je idee. Vraag aan mensen waarom het niet klopt of waarom je iets over het hoofd ziet in plaats van of ze het ook een goed idee vinden.