Trump is geen politicus, maar een dealmaker. Hij voert de spanning vooraf op, Een dealmaker schudt eens aan de boom, noemt een veel te lage prijs bijvoorbeeld, om eens wat te proberen. Hoe reageert de tegenspeler daar op? Wat gebeurt er? Een dealmaker maakt zich groot om angst in te boezemen. Hij liegt en bedreigt, verrast om de beste deal te krijgen. Het is geen win/win situatie, maar wat de een wint verliest de ander. Het meest opvallende is wel: hij is gericht op de koop/verkoop-overeenkomst. Daarna verdwijnt ook alle interesse voor de uitvoering. Een dijk van een procesfout als het gaat om besluiten. Gaan we dat overnemen?
De eerste die mij te binnen schiet die dit ook doet is Rutger Groot Wassink. Hij onderhandelde met PvdA, SP en D66 over een coalitie. Wat opvalt is dat hij zo inzet op de linkse meerderheid voor een akkoord en uitdrukkelijk de VVD uitsloot om daarmee de invloed van liberalen (D66 en VVD samen) in de onderhandelingen te verminderen. Dat maakt hem een dealmaker á la Trump, want hij heeft weinig aandacht voor wat er in de uitvoering gebeurt.
Hoe gaat het dan namelijk verder? Bij de uitvoering ligt er een dun lijntje naar het kabinet, maar de regerende VVD is uitgesloten en zal lekker tegen Amsterdam tekeer gaan. Ook VVD-ondernemers in de stad zullen weinig geneigd zijn om mee te werken met een knetterlinks college. Interessant is dat al die partners verloren bij de verkiezingen. Dat zegt wel iets over dalende acceptatie in de samenleving. Voor de bühne heeft Groen Links gescoord en er liggen vast veel zaken vast die in het programma van Groen Links stonden. Maar het meeste is niet vastgelegd en zelfs bij de zaken waar wel besluiten zijn vastgelegd begint de stroperigheid. Dan gaat het niet meer over besluiten, maar over het bereiken van resultaten. En daarvoor heb je anderen nodig in de stad: ondernemers, organisaties, instellingen, ambtenaren, buurtbewoners. Die zijn niet gebonden aan een links coalitieakkoord.
Het deed mij denken aan de linkse meerderheidsstrategie die eind jaren 70 al bij het vuilnis werd gezet en nu via de kringloopwinkel weer terug is bij Groen Links. Ik ben benieuwd naar de resultaten, mag ik toegeven dat ik er niet veel van verwacht?
Ik hoorde ook al Trump veel bereikt met zijn deals. Is dat wel zo? Als ik om voorbeelden vraag komen er altijd voorbeelden dat hij deed wat hij beloofde: overeenkomsten schrappen, het handelstekort met China verminderen, immigranten tegenhouden. Ik moet toegeven dat hij beweging brengt. Maar dat zijn allemaal zaken die in de uitvoering nog effecten moeten laten zien. Er is geen zicht op betere infrastructuur, geen uitzicht op minder illegalen of een betere toekomst voor de Amerikaanse middenklasse. Geen uitzicht op vrede in het Midden Oosten.
Maar voor zijn achterban doet dat er niet toe. Blijkbaar was er behoefte aan een dealmaker en niet aan een politicus. Daarom nog even de definitie van politiek die ik ergens las: “Politiek is de (per definitie onvolmaakte) wijze waarop in een samenleving de belangen-tegenstellingen van groepen en individuen tot hun recht komen – meestal op basis van onderhandelingen – op de verschillende bestuurlijke en maatschappelijke niveaus”.
Dat verdwijnt uit zicht, terwijl ik dat de bijzondere waarde van politiek vind.